Strona główna Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny WYSTRÓJ MALARSKI Malowidła w nawie południowej Relikty malowidła narracyjnego, ok. 1390 (?)
Pierwotne pole obrazowe 2,38 × 4,18 m
LOKALIZACJA: nawa południowa, 3. przęsło, ściana południowa – strefa podokienna, pod barokową malowaną kotarą i epitafium J. Mucka von Muckendorfa.
__________________
____________________________
WPIS: © Monika Jakubek-Raczkowska & Juliusz Raczkowski, 2023
Widoczne pozostałości są silnie przetarte, warstwa wykończeniowa spudrowana; liczne drobne ubytki warstwy malarskiej; spękania tynku; uzupełnienia większych ubytków (bez reintegracji polichromii); retusze konserwatorskie tratteggio w lewym dolnym narożniku.
Malowidło wykonane w k. XIV w., w 1722 r. w. zostało w większości zakryte malowaną kotarą, wprowadzoną pod epitafium Jana Mucka von Muckendorfa. Odnotowane przez Heisego w 1892 r, ACTA DER KöNIGLICHEN KREISBAUVERWALTUNG 1856–1909, s. 196: „darunter [pod kotarą] ältere Reste, nicht (restaurationsfähig)“. Choć w latach 1988–1990 rozważano jego odsłonięcie, ostatecznie przeważyła historyczna wartość barokowego przemalowania.
Odsłonięte fragmenty kompozycji pozwalają domyślać się rozbudowanej, wielofiguralnej sceny, umieszczonej w scenerii pejzażowej (cały [?] górny pas tła jest błękitny), ujętej górą w obramienia architektoniczne. W DOKUMENTACJA 1990 oraz przez Jerzego Domasłowskiego i Jarosława Jarzewicza (DOMASŁOWSKI / JARZEWICZ 1998) określone jako możliwe przedstawienie Walki św. Jerzego ze smokiem. Kompozycja mogła także ukazywać św. Marcina lub Pochód Trzech Króli.
BRAK
DOKUMENTACJA 1990, s. 25–27