• Misa i pokrywa należały do wyposażenia chrzcielnicy, ufundowanej przez ławnika przedmiejskiego Johannesa (Jana) Schultza w 1689 do protestanckiego wówczas kościoła Mariackiego; w 1725, po przejęciu kościoła przez Bernardynów odkupiona za kwotę 700 fl., a następnie, po wzniesieniu nowej świątyni dla staromiejskiej gminy ewangelickiej (1755-1756) ustawiona pośrodku nawy, przed ołtarzem. W 1945 r. misa i pokrywa przekazane do zbiorów toruńskiego Muzeum, chrzcielnica zaś pozostała w kościele przejętym przez Jezuitów, usytuowana w kruchcie służy jako kropielnica.
• Pierwotnie w zwieńczeniu umieszczona grupa figuralna Chrztu w Jordanie z drewnianymi wyobrażeniami Chrystusa i św. Jana; do której umocowania służyło 5 koliście rozmieszczonych otworów. Otwór centralny przewidziany był na umocowanie liny do podnoszenia pokrywy, mocowanej w sklepieniu kościoła, zdobionej w regularnych odstępach złoconymi drewnianymi kulami oraz bezpośrednio nad pokrywą figurką Dzieciątka, a powyżej Gołębicą Ducha Św.; tak na rys. Johanna Christiana Schreibera z 1785, publikowanym przez Tylickich; Heuer nie wspomina figurki Dzieciątka Jezus, dodaje zaś informację o Gołębicy rzeźbionej w drewnie

[Johann Schultz, piekarz królewski zapewne na podstawie przywileju Jana III, potem kupiec; 3 IV 1680 wybrany ławnikiem przedmiejskim, od 5 IV 1690 (?) pełnił funkcję starszego Ławy, † 9 IX 1703 (Dygdała 2002, s. 139, poz. 525); rozwiązanie tytulatury – prof. Jerzy Dygdała na podstawie księgi kiery Ławy Przedmiejskiej „Kurbuch eines Erb. Gerichts der Vorstadt”.]