244 × 110 cm
LOKALIZACJA: w nawie głównej, w pierwszym i czwartym przęśle od wschodu
__________________________
_______________________________
WPIS: © Monika Jakubek-Raczkowska, 2024
l
Dobry, po konserwacji w 2018-2019.
Świeczniki ufund. w 1580 r. przez burmistrza Torunia, Johanna Graetscha.
Wieloramienna korona, mimo późnej metryki, nosi dość zachowawcze jak na czas powstania cechy odlewnictwa późnogotyckiego. W literaturze zgodnie przyjmuje się, że modelem dla umieszczonej w zwieńczeniu postaci NMP była figurka przechowywana dziś w Muzeum Diecezjalnym w Pelplinie (zob. DOMASŁOWSKI 2003, s. 174-1775, tu tez próba interpretacji symboliki świeczników).
Choć podobieństwo jest uderzające, trudno orzec, czy ta konkretnie figurka była tzw. modelem trwałym (czy wykonano formę o jej kształcie, z której później uzyskano dwa modele tracone w wosku); nawet jeśli, to na etapie modelowania w wosku forma została nieco zmieniona (zwracają uwagę różnice w opracowaniu detalu – fleuronów korony, pukli włosów Dzieciątka i Marii, szczegółów fizjonomicznych obojga, układu i detali dłoni Marii). Autentyczność gotyckiej rzeźby, z uwagi na grube przemalowania i nietypowy zabieg przewiercenia na wylot, trudno dziś potwierdzić. Zwraca ponadto uwagę, że obie mosiężne figurki maryjne – które w szczegółach opracowania nie są identyczne, co wskazuje na modelowanie z wolnej ręki – różnią się też składem stopu od całej konstrukcji świeczników (wskazuje na to kolor i połysk, badań specjalistycznych nie udało się jeszcze wykonać). Być może zostały do niej dodane wtórnie.
W ramach projektu nie wykonywano badań specjalistycznych.
DOMASŁOWSKI 2003, s. 174-175
KLUCZWAJD 2019, s. 15-17.
OPUS TEMPORIS 2019, s. 31-41 (zdjęcia z demontażu w trakcie konserwacji)
