Ornat biały (O49), tkanina wierzchnia ok. 1730 r., Lyon – manufaktura Jeana Revela; galony XIX / XX w.

tył ornatu: 100,7 x 60,5 cm; kolumna tyłu: 30,3 cm; przód ornatu: 95,4 x 62,3 cm; kolumna przodu: 29,1 cm; galony: 4,4 cm i 2,3 cm

LOKALIZACJA: Kościół św. Jana Ewangelisty i św. Jana Chrzciciela w Toruniu

 ________________________________

  • Broszowany lampas w stylu Jeana Revela, bawełna, galony. Szyty ręcznie. Galony naszyte maszynowo.
  • Ornat z wielkoraportowego lampasu broszowanego nićmi jedwabnymi (w kolorach zielonym, niebieskim, pomarańczowym, ciemnoróżowym) i metalowymi w kolorze srebrnym. Raport tkaniny składa się z symetrycznie rozmieszonych lewitujących, stylizowanych muszli w której umieszczone są pojedyncze gałązki bzu. Poniżej, przed muszlą znajduje się inna gałązka o bujnych zielonych liściach i kwiatem ostu. Na ornacie tkaninę zesztukowano – osobno boki i kolumny – łączenie kawałków tkaniny przebiega pod galonami. Kolumny wyznaczone przez szerokie, srebrne galonami, na krawędziach galony o podobnym motywie, lecz węższe. Podszewka z czerwonej bawełny.

_____________________
WPIS:
 ©  Katarzyna Bucław, 2025

Zalecane cytowanie:
Bucław K., Garnitur biały – ornat
Inwentarz Sztuki Torunia online, Katedra – tekstylia, 2025
https://heritage.torun.database.umk.pl/kosciol-pw-sw-jana-chrzciciela-i-sw-jana-ewangelisty-w-toruniu/

Spis treści

Stan zachowania

Tkanina ornatu wypłowiała na całej powierzchni ornatu. Przednia kolumna zabrudzona, na wysokości piersi przetarta. Nici metalowe skorodowane, częściowo wykruszone.

Historia

Nieznana.

Rozpoznanie

Ornat stanowi część garnituru ołtarzowego składającego się także ze stuły (S80), manipularza (M2, dwóch dalmatyk (D9 i D11) ) oraz kapy liturgicznej (K4)..

Tkanina w stylu Jeana Revela, francuskiego projektanta tkanin. Szczyt popularności jego tkaniny osiągnęły w latach 30 XVIII w. Revel opracował specjalną technikę tkania tkanin o raportach bardzo realistycznych, inspirowanych holenderskimi martwymi naturami. Na tkaninach projektowanych przez rośliny są bardzo przeskalowane, o bujnych formach – wręcz na granicy zepsucia. Charakterystyczne jest także cieniowanie najbardziej oświetlonych partii wzoru nicią w kolorze srebrnym, tworząc tzw. efekt błyskawicy.

Dokumentacja historyczna

  • Fototeka Wydziału Sztuk Pięknych UMK, Karta nr 2541

Dokumentacja badawcza

Źródła i bibliografia

Źródła rękopiśmienne i drukowane

Literatura

KLUCZWAJD 2002, s. 160, nr kat. 124.

ŚNIEGULSKA-GOMUŁA 2002, s. 323-325, il. 6.

Opracowania niepublikowane