Para kielichów mszalnych, Polska, 1764

Wys. 22,6 cm; Ø stopy 13,7 cm; Ø czaszy 8,8 cm

Srebro; odlew (trzon), kucie, trybowanie, cyzelowanie, fakturowanie, inskrypcje: punktowane i grawerowane; częściowe złocenie (bez partii ornamentalnych i odwrocia stopy).

_________________________________

Na kolistej, lejkowato stopie, z gruszkowatym nodusem w krótkim trzonie i czaszą o lekko rozchylonym płaszczu, bez koszyka. Stopa wsparta na kryzie o wklęsłym przekroju; płaszcz kopulasto wydęty, górą spłaszczony, przechodzący w stożkową szyjkę; dzielony czterema szerokimi, spiralanie skręconymi gierowanymi pasami z dodatkowymi poprzeczkami w dolnej części; pomiędzy nimi motywy muszli i pojedynczych liści. Nodus silnie przewężony, z rocaille’ową dekoracją w górnej szerszej części; czasza gładka, z lekko wywiniętą wargą.

_________________________________

Nieznakowane.
Na kryzie punktowane kursywnie: OO : BB : KT : 1.7.6.4.; pod spodem stopy na jednym ze spiralnych pasów punktowane minuskułowo: „St : Mariae”; pod spodem kryzy grawerowane kursywnie: Toruń NMP.

WPIS: © Michał F. Woźniak, 2023

Stan zachowania

Skrzywienie w osi; znaczące przetarcia pozłoty; czasze wewnątrz nowo złocone.

Dokumentacja fotograficzna

Para kielichów mszalnych, Polska, 1764, KIELICH 2, fot. J. Raczkowski (1)

Para kielichów mszalnych, Polska, 1764, KIELICH 1, fot. J. Raczkowski (3) kopia

Para kielichów mszalnych, Polska, 1764, KIELICH 1, fot. J. Raczkowski (2) kopia

Para kielichów mszalnych, Polska, 1764, KIELICH 1, fot. J. Raczkowski (4) kopia

Para kielichów mszalnych, Polska, 1764, KIELICH 1, fot. J. Raczkowski (1) kopia

Para kielichów mszalnych, Polska, 1764, KIELICH 2, fot. J. Raczkowski (2)

Para kielichów mszalnych, Polska, 1764, KIELICH 2, fot. J. Raczkowski (3) kopia

Historia

Oba kielichy fundowane do kościoła toruńskich Bernardynów w 1764 roku, co wynika z inskrypcji poświadczeniowej; wymieniane wspólnie z innym kielichem z 1804 pod jedną pozycją jako „trzy kielichy srebrne wewnątrz złocone z trzema patenami (inwentarze 1817 i 1821) wzgl. z dwiema patenami (inwentarz 1834).

Rozpoznanie

Wg KLUCZWAJD 2005 oba kielichy wykonane przed 1764; WOŹNIAK 2005 sądzi, iż mogły być wykonane przez „przeszkodnika na usługach bernardyńskich”. Forma tych naczyń jest obiegowa, spotykana w ówczesnym złotnictwie polskim, detale dość grube; kielichy nie wyróżniają się niczym szczególnym, co utrudnia próby atrybucji. Wszystkie inskrypcje wykonane w innym czasie: na kryzie współcześnie z fundacją, pod spodem płaszcza zapewne w 2. poł. XIX w., pod spodem kryzy w XX w.