Strona główna Kościół pw. św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty w Toruniu RZĄD KAPLIC PO STRONIE PÓŁNOCNEJ KAPLICA ŚW. IGNACEGO LOYOLI Kaplica Bożego Ciała – historia i opis
LOKALIZACJA: pierwsza kaplica od wchodu w rzędzie północnym.
WYSTRÓJ MALARSKI:
WYPOSAŻENIE:
________________________________
WPIS: © Michał F. Woźniak & Monika Jakubek-Raczkowska, 2024
Wnętrze po konserwacji-restauracji w ramach programu „Toruńska Starówka” (2013).
Na ogół przyjmuje się, że kaplica ta została zbudowana jako pierwsza już w połowie XV wieku. Nic nie wiadomo o fundatorze kaplicy, identyfikacja jej z kaplicą Rockendorffów lub Pfaffkorna jest sporna. Nie jest też pewne, czy tego miejsca dotyczą zapisy na fundację wiecznej lampy ku czci Bożego Ciała (lata 50. XIV w.). Zob. OLIŃSKI 2008, s. 186-192.
Prawdopodobnie to z tą kaplicą związana była działalność bractwa kapłańskiego Corporis Christi, założonego w 1394 r. , o którym wiadomo, że u schyłku XV w. posiadało swój własny ołtarz i miało prawo organizowania procesji eucharystycznych. Bractwa dotyczą znane zapisy indulgencyjne, głównie za udział w procesjach i towarzyszenie kapłanowi z wiatykiem, z lat: 1395 (bp Jan Kropidło i Piotr, bp Dalmacji), 1396 (Stefan ze Lwowa, bp chełmski, Jan Mönch, bp pomezański, Henryk von Seefeld, bp sambijski, Henryk Vogelsang, bp warmiński), 1399 (Jan Kropidło, bp chełmiński), 1403 (Arnold Stapil, bp chełmiński), 1404 (Jan Mönch, bp. pomezański), 1414 (Jan von Wallenrodt, abp ryski), 1419 (Gerhard Stolpman, bp pomezański), 1451 (Sylwester Stodewescher, abp ryski), 1499 (Mikołaj Crapitz, bp chełmiński).
W indulgencji z 1451 r. (AADDT, sygn. GQ026, s. 16–18) jest mowa o ołtarzu bractwa oraz o krzyżu relikwiarzowym z relikwiami Krzyża św., świętych: Andrzeja, Tomasza, Filipa, Jakuba, Szymona, Judy, Grzegorza, Lamberta, Wawrzyńca, Kosmy i Damiana, Katarzyny, Barbary, Małgorzaty, Doroty, Scholastyki, Gertrudy, Urszuli, Elżbiety. Żaden list odpustowy nie wymienia kaplicy bractwa, ale ze wspomnianego nadania z 1451 r. wiadomo, że odprawiało ono nabożeństwa i miało potrzeby związane z oprawą liturgii (księgi, kielichy, ozdoby).
Kaplica Bożego Ciała – z tym patrocinium – w źródłach odnotowana została dopiero w spisie beneficjów w 1541 r.
OLIŃSKI 2008, s. 193-194.