Strona główna Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny DETAL ARCHITEKTONICZNY Detal architektoniczny dolnej kondygnacji zakrystii, poł. XIV w.
Zworniki ok. 30 cm ø, konsole 22 × 19 cm
Lokalizacja: dolna kondygnacja zakrystii, zworniki: przęsło zachodnie: głowa kobieca po stronie południowej, męska po północnej, zwornik z różą – od wschodu, heraldyczny – od zachodu; osiem konsol sklepiennych.
__________________________________
____________________
WPIS: © Monika Jakubek-Raczkowska & Juliusz Raczkowski, 2023
Zworniki powstały prawdopodobnie wraz z całym systemem sklepiennym w okresie przebudowy kościoła w 1. poł. XIV w. W bliżej nieokreślonym czasie przemalowane monochromatycznie (zob. fot. W. Górski).
Poddane konserwacji-restauracji w l. 80. XX w. przez K. Michalaka ( TAJCHMAN 2005 (3), s. 464).
Zworniki zostały odnotowane przez XIX-w. inwentaryzatorów, ale nie budziły większego zainteresowania w najnowszych badaniach, choć stanowią niezwykle interesujący dowód dawnych funkcji zakrystii, związanych najpewniej z memorią liturgiczną świeckich. W przedstawieniach główek można widzieć nawiązanie do pary fundatorów, z którymi mogły się wiązać motywy heraldyczne, do dziś niestety niezidentyfikowane. JURKOWLANIEC 1989 ujął te rzeźby w katalogu detalu architektonicznego w Prusach, datując je na 3. ćwierć XIV lub pocz. XV w.
Cechy formy i stroju wskazują, że można je datować wcześniej, wraz z przebudową zakrystii w 1. poł. XIV w. Mimika twarzy niewiasty, rozciągniętej w szerokim uśmiechu, sposobem stylizacji przypomina oblicze Madonny ze zwornika w kościele NMP w Malborku.
BRAK.
HEISE 1889, s. 270–274
SEMRAU 1892, Taf. 11 (herb)
FüHRER 1917, s. 49
SYDOW 1929, s. 98
JURKOWLANIEC 1989, s. 203
RACZKOWSCY / KOWALSKI 2017, s. 390
RACZKOWSCY / OLIŃSKI 2019, s. 52, przyp. 158