Pochodzenie obiektu nie jest pewne. Nie ma żadnych w pełni przekonujących argumentów by podtrzymywać teorię o pochodzeniu rzeźby ze zwieńczenia głównej nastawy ołtarzowej, ani tym bardziej o wykorzystywaniu figury podczas liturgii Wniebowstąpienia. Nie można wykluczyć, że stanowiła element nastawy ołtarzowej, jednak wydaje się, że prostszym i bardziej wiarygodnym wyjaśnieniem może być używanie rzeźby podczas okresu wielkanocnego i wystawianie jej, np. na ołtarzu. Bliżej nieokreślona rzeźba Zmartwychwstałego Zbawiciela wymieniana jest w inwentarzach toruńskiej fary już w l. 1644 i 1650 (AADDT, ABKT, sygn. 31: „Imago sive statua Salvatoris resurrectionem ipsum representans”; to samo sygn. 31; sygn. 3).

Wg dokumentacji archiwalnej, w XIX w. pokryta monochromatycznym przemalowaniem, zaopatrzona we wtórną koronę. Odnotowana po raz pierwszy w kościele przez HEISE 1889, s. 261, jednak bez podania dokładnego miejsca funkcjonowania. W 1903 r. wzmiankowana na ołtarzu św. Jana Nepomucena, po prawej stronie. W 1924 r. – ORŁOWICZ 1924(2) – określono jej umiejscowienie w kaplicy jako: „obok ołtarza”. W tym samym roku znajdować się miał w kaplicy Serca Jezusowego LANKAU 1924, s. 60, 67. W 1929 r. wzmiankowana w kaplicy pw. św. Stanisława Kostki, SYDOW 1929, s. 104. . W l. 30. XX w. opisana jest już w innej przestrzeni – w pierwszej od zachodu kaplicy nawy południowej. Ustawiona była na ołtarzu APB, UWP, sygn. 26799, s. 7.). W 1935 r. eksponowana była na wystawie Polskiej sztuki gotyckiej w Warszawie. Po wystawie najpewniej wróciła do Torunia. Z 7 VIII 1942 r. pochodzi pismo z toruńskiego Reichsbauamt skierowane do proboszcza toruńskiej fary staromiejskiej, potwierdzające że m.in. rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego (Einen hoelzernen Christus mit Fahne, bemalt, von 1497) 5 VIII została przewieziona do Łążyna – gdzie ustawiono ją w prezbiterium (der Christus habend ort in Chor Austellung gefunden) (AADDT, ABKT, sygn. 615, Pismo Reichsbauamt Thorn z 7 VIII 1942 An die katolische Kirchengemeinde Sankt Johann). Po II wojnie światowej uchwytna na fotografiach na konsoli zawieszonej na północnym filarze łuku tęczowego przynajmniej do 1993 roku. W niewiadomym czasie konsolę wraz z rzeźbą przeniesiono w głąb prezbiterium, na północną ścianę.