Strona główna Kościół pw. św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty w Toruniu WYSTRÓJ MALARSKI MALOWIDŁA ŚCIENNE W KORPUSIE NAWOWYM Boazeria snycerska, Toruń, pocz. XVIII w.
LOKALIZACJA: kaplica św. Barbary, ściana północna, ponad zapleckami ławy.
__________________
________________________________
WPIS: © Michał F. Woźniak, 2024
Pozornie dobry, drewno jest jednak naruszone przez czynny żer drewnojadów (osypuje się mączka drzewna).
Rozmieszczenie wtórne; dekoracja umieszczona na tle ściany stanowiła pierwotnie ażurową ściankę (kratę) rozdzielającą dwie przestrzenie, zapewne pomiędzy kaplicą a nawą, i zaopatrzona jest wciąż w 3 ruchome odrzwia. Prawdopodobnie krata pochodzi ze zburzonego w 1834 kościoła Dominikanów św. Mikołaja i krótko potem zamontowana w kaplicy św. Barbary, podczas kolejnej re-aranżacji tego wnętrza. Żadna kaplica w kościele świętojańskim nie miała tak wydzielonej przestrzeni (często spotykanej, także w miastach obszaru hanzeatyckiego), zatem użyto te panele do dekoracji ściany, jako rodzaj boazerii.
Malowidła nie reprezentują najwyższej klasy artystycznej, kompozycje są schematyczne, proporcje postaci nieforemne, dukt inskrypcji nierówny i niezgrabny.
Zestawienie św. Wojciecha i św. Stanisława, dokumentuje nowożytny kult o polskim charakterze, pielęgnowany w okresie Kontrreformacji. Identyfikacja św. Wojciecha jako arcybiskupa gnieźnieńskiego zawiera świadome nadużycie, podkreślające mit założycielski archidiecezji gnieźnieńskiej, z kolei podkreślenie jego męczeństwa w Prusach to akcent lokalny (istotny w okresie wzmożonej działalności jezuickiej na rzecz regionalnych patronatów o średniowiecznej genezie).
DOMASŁOWSKI 2003, s. 201.