Kwatera witrażowa, Ekstaza św. Marii Magdaleny, warsztat toruński, przełom XIV i XV w. (MOT)

65 × 52 cm

Lokalizacja: Muzeum Okręgowe w Toruniu, Galeria Sztuki Gotyckiej, eskpozycja stała; nr inw. MT/S/4646, zob. >>

  • Szkło antyczne barwione w masie.

___________________________

  • Kompozycja w romboidalnym polu, święta całkowicie owinięta jasnymi włosami, ukazana en plein pied, stoi frontalnie w lekkim kontrapoście, składając ręce do modlitwy; jej łokcie podtrzymują dwa niewielkie anioły w długich tunikach.

 

____________

WPIS: © Monika Jakubek Raczkowska & Juliusz Raczkowski, 2023

Zalecane cytowanie:
Jakubek-Raczkowska Monika, Raczkowski Juliusz, Kwatera witrażowa, Ekstaza…, 
Inwentarz Sztuki Torunia online, Kościół NMP – Dziedzictwo rozproszone, 2023
https://heritage.torun.database.umk.pl/kosciol-pw-wniebowziecia-najswietszej-marii-panny-w-toruniu/

Spis treści

Stan zachowania

Dość dobry. Nie zachował się rysunek rysów twarzy świętej.

Historia

Kwatera należała do szkleń kościoła – prawdopodobnie korpusu nawowego (być może w oknie zachodnim, ARS SACRA 1993, s. 37) wprowadzonych na przełomie XIV i XV wieku, najpewniej podczas zakładania sklepień. Zachowane w sporych połaciach do XIX w., szklenia te uległy w dużej części zniszczeniu w 1812 r. Ich pozostałości zostały usunięte podczas prac remontowych na przełomie XIX i XX w., kiedy wykonano nowe szklenia witrażowe. Witraż z Marią Magdaleną należał do grupy szkieł przekazanych do Muzeum Miejskiego w Toruniu.

Od 1956 w zbiorach Muzeum Okręgowego w Toruniu.

Rozpoznanie

Kompozycja witrażu została wykonana w dobrze zakorzenionej w Toruniu pod koniec XIV wieku stylistyce, nawiązującej do wzorów czeskich, głównie z kręgu Mistrza Teodoryka z Pragi (FRYCZ / KWIATKOWSKI 1977,  s. 113). Pod względem ikonograficznym, jest jednym z trzech zachowanych w tym kościele, średniowiecznych wyobrażeń św. Marii Magdaleny i  kilku znanych przedstawień w tym wariancie z terenów państwa zakonnego w Prusach.

Dokumentacja historyczna

Dokumentacja badawcza

  • Mapa autentyczności. Szare szrafowanie – szkła nieautentyczne. Oprac. i rys. A. Graczyk

Dokumentacja gigapixel

Źródła i bibliografia

Źródła rękopiśmienne i drukowane

Literatura

HEISE 1889, s. 284–285.

SEMRAU 1892, s. 50–53.

KWIATKOWSKI 1963, s. 101, 111–112, 130–133.

FRYCZ / KWIATKOWSKI 1977, s. 106–116.

KARŁOWSKA-KAMZOWA 1990, s. 62.

ARS SACRA 1993, nr kat. 7b, s. 37–38 (Katarzyna Kluczwajd).

KALINOWSKI / MAŁKIEWICZ 1995, s. 135–136

DOMASŁOWSKI / JARZEWICZ 1998, s. 101

KALINOWSKI 2004, s. 209–210.

MAŁKIEWICZ 2004, s. 135–136.

RACZKOWSCY 2005, s. 6.

BŁAŻEJEWSKA / PILECKA 2009, s. 125.

KLUCZWAJD 2010, s. 231.

GĄSIOROWSKI 2011, s. 78.

Opracowania niepublikowane