Strona główna Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny DZIEDZICTWO ROZPROSZONE WITRAŻE średniowieczne Relikty witraży z okna zachodniego Kwatery witrażowe ze św. Janem Chrzcicielem i św. Janem Ewangelistą, warsztat toruński, przełom XIV i XV w. (Detroit oraz MOT)
Medalion z Janem Chrzcicielem: 33,7 cm śred.; medalion ze św. Janem Ewangelistą: 32 cm śred.
Lokalizacja: św. Jan Chrzciciel: Detroit Institute of Art, Acc.no. 55.33; zob. opis i dokumentację fot.: DIA; św. Jan Ewangelista – Muzeum Okręgowe w Toruniu, Galeria Sztuki Gotyckiej, eskpozycja stała; nr inw. MT/S/4640
___________________________
____________
WPIS: © Monika Jakubek Raczkowska & Juliusz Raczkowski, 2023
Dość dobry.
Kwatery należały do szkleń korpusu nawowego, wprowadzonych na przełomie XIV i XV wieku, najpewniej podczas zakładania sklepień. Ich miejsce nie jest znane.
Zachowane w sporych połaciach do XIX w. szklenia średniowieczne uległy w dużej części zniszczeniu w 1812 r. Ich pozostałości zostały usunięte podczas prac remontowych na przełomie XIX i XX w., kiedy wykonano nowe szklenia witrażowe. Witraż ze św. Janem Ewangelistą należał do grupy szkieł przekazanych do Muzeum Miejskiego w Toruniu. Witraż ze św. Janem Chrzcicielem trafił w ręce prywatne. Do 1955 r. był własnością Johna L. Bootha (1907-1994, Grosse Pointe, Michigan, USA), który przekazał go w darze do zbiorów Detroit Institute of Arts (Detroit, Michigan, USA).
Oba witraże, malowane tą samą ręką, zostały wykonane w dobrze zakorzenionej w Toruniu pod koniec XIV wieku stylistyce, nawiązującej do wzorów czeskich, głównie z kręgu Mistrza Teodoryka z Pragi (FRYCZ / KWIATKOWSKI 1977, s. 113). Wyróżnia je zwłaszcza opracowanie ujętych pół-bocznie twarzy, wyraźnie wskazujące na wpływy z tego środowiska. W literaturze wskazuje się na ich wyższy poziom artystyczny od pozostałych zachowanych kwater.
Mapa autentyczności medalionu z MOT. Szare szrafowanie – szkła nieautentyczne. Oprac. i rys. Alicja Graczyk
,
SEMRAU 1892, s. 50–53.
KWIATKOWSKI 1963, s. 101, 111–112, 130–133.
FRYCZ / KWIATKOWSKI 1977, s. 113.
KARŁOWSKA-KAMZOWA 1990, s. 62.
KALINOWSKI / MAŁKIEWICZ 1995, s. 135–136.
ARS SACRA 1993, nr kat. 7d, s. 37–38 (Katarzyna Kluczwajd).
DOMASŁOWSKI / JARZEWICZ 1998, s. 101.
KALINOWSKI 2004, s. 209–210.
MAŁKIEWICZ 2004, s. 135–136.
KLUCZWAJD 2005, nr kat. 1c, s. 49.
RACZKOWSCY 2005, s. 7.
BŁAŻEJEWSKA / PILECKA 2009, s. 125.
KLUCZWAJD 2010, s. 231.
GĄSIOROWSKI 2011, s. 78.
GRACZYK 2021, s. 324, il. 50.