Strona główna Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny NACZYNIA I PRZEDMIOTY LITURGICZNE Relikwiarze Relikwiarz kartuszowy św. Feliksa (Karol Magierski), Toruń, ok. 1767–1775
Wys. 32 cm; szer. 16,7 cm; rozpiętość stopy 15,5 × 11 cm
_________________________________
_________________________________
WPIS: © Michał F. Woźniak, 2023
Przetarcia pozłoty, brak krzyżyka wieńczącego koronę.
Sprawiony do kościoła Bernardynów; wymieniany w spisach inwentarzowych z 1817, 1821, 1834 jako jeden z dwóch relikwiarzy („zwei silberne vergoldete Pacificals von mittlerer Größe”).
W inwentarzach źródłowych wymieniany jako pacyfikał, tzn. relikwiarz podawany do pocałowania. CZIHAK 1908nazywa go pojemnikiem relikwiarzowym (niem. Reliquienbehälter), przy czym nie wspomina o drugim, znajdującym się pierwotnie w zasobach kościoła; oba miały zapewne analogiczną formę, a na pewno funkcję. CHRZANOWSKI / KORNECKI 1988 oraz GRADOWSKI / PIELAS 2006 określali obiekt ogólnikowo jako relikwiarz, w DIECEZJA TORUŃSKA 1995 jako relikwiarz tarczowy, KLUCZWAJD 2005 jako relikwiarz kartuszowy, tak samo WOŹNIAK 2005; WOŹNIAK 2012jako relikwiarz – ostensorium. WOŹNIAK 2005 konkretyzuje: relikwiarz kartuszowy, będący połączeniem typu ostensorium tarczowego, przeznaczonego do prezentacji i adoracji świętych cząstek z pacyfikałem, podawanym do pocałowania.
Brak
INV. 1817/1821(BER)[1983], s. 221, poz. d. 5
INV. 1817 (BER) [2015], s. 442, poz. d. 5
VIS. 1836–1842, k. 15r, poz. 4.
CZIHAK 1908, s. 138, nr 112/2
LEPSZY 1933, s. 285, nr 40/2
CHRZANOWSKI / KORNECKI 1988, s. 125
DIECEZJA TORUŃSKA 1995, s. 195
KLUCZWAJD 2005, s. 63, nr 38
WOŹNIAK 2005, s. 413, il. 19
GRADOWSKI / PIELAS 2006, s. 786, nr 604/14
WOŹNIAK 2012, s. 169, il. 315
,