Kielich mszalny, Jacob Weintraub, Toruń, ok. 1709

Wys. 24,2 cm; Ø stopy 13,8 cm; Ø czaszy 9,0 cm

  • Srebro; odlew (trzon), kucie, trybowanie, cyzelowanie, fakturowanie, puncowanie, grawerowane napisy identyfikujące świętych; całkowite złocenie.

_________________________________

  • Kielich wsparty na kolistej stopie z gruszkowatym nodusem w trzonie i gładką nową czaszą. Stopa osadzona na płaskiej kryzie oddzielonej wyrazistym uskokiem od wydętego płaszcza, pokrytego reliefową dekoracją: w trzech owalnych, zbliżonych do okręgu medalionach, utworzonych z pary prawie stykających się prętów, od których dolnych końców wyrastają odchylone na zewnątrz rozczłonkowane pojedyncze długie liście akantu, popiersiowe wyobrażenia Apostołów: św. Piotra zwróconego w ¾ w prawo, ze złożonymi dłońmi i dwoma skrzyżowanymi kluczami poniżej; św. Pawła zwróconego w lewo, z głową en face, dzierżącego w prawicy skierowany w dół miecz oraz św. Jakuba St. ujętego na wprost, z prawą ręką uniesioną do skroni, w lewej trzymając drzewce długiej laski; na głowie kapelusz, na którym dwie muszle rozdzielone skrzyżowanymi pałkami [???]; w górnej części pól obrazowych napisy identyfikacyjne majuskułą z szeryfami: „SANCT. – PETRVS, / SANCT. – PAVLVS. / SANCT. – IACOB.”; twarze Apostołów opracowane detalicznie, z zarostem; gesty wyraziste; pomiędzy medalionami duże główki anielskie en face o szerokich twarzach i schematycznie zaznaczonym skąpym owłosieniu. Szyja stopy lekko stożkowa, gładka. Trzon urozmaicony: każdy z dwu odcinków zdominowany przez wałek ujęty wklęskami, dodatkowo każdorazowo w jednej dodatkowy mniejszy wałek; w centrum nodus w kształcie odwróconej gruszki z wąskim zakończeniem, zdobiony w górnej części trzema uskrzydlonymi główkami i listowiem poniżej. Czasza kształtu dzwonowatego, gładka, bez koszyka.

_________________________________

  • Znakowany na kryzie stopy: znak miejski „T” (typ 6 wg GRADOWSKI 2010, s. 180) oraz znak mistrzowski – monogram IW w polu prostokątnym (typ T 110 A wg GRADOWSKI / KASPRZAK-MILER 2002, s. 193).
  • Na kryzie stopy inskrypcja wybijana puncynami literowymi: DISER KELCH GEHERET ZV DER SANCT LORENTZ KIRCHE ANNO 1709. Pod spodem kryzy nowsza inskrypcja kursywna, grawerowana: Toruń NMP.

 

WPIS: © Michał F. Woźniak, 2023

Spis treści

Stan zachowania

Dobry. Skrzywienie w osi; czasza nowsza, wymieniona XIX/XX w.; mocowanie stopy i trzonu nowe; trzon ze stopą połączony trwale, po usunięciu pierwotnej śruby; drobne przetarcia pozłoty i zarysowania powierzchni; silne przetarcia na czaszy, zwłaszcza w dolnej partii.

Historia

Kielich sprawiony w 1709 do przedmiejskiego kościoła św. Wawrzyńca, po jego zburzeniu w 1806 początkowo przechowywany zapewne w kościele św. Jakuba lub w tamtejszym klasztorze Benedyktynek, następnie od 1809 w kościele św. Jana; w 1827 lub krótko po przeniesiony do kościoła NMP.

Rozpoznanie

Wyobrażenia Apostołów wykonane na podstawie rycin Hendricka Goltziusa z serii obejmującej Chrystusa Salwatora, Dwunastu Apostołów i św. Pawła, datowanej na 1589 r., lub – co jednak mniej prawdopodobne – według jednego z naśladownictw Egberta van Panderena czy Crispijna de Passe st. Obecna czasza kielicha jest nowszym uzupełnieniem, zapewne pochodzącym z 2. połowy XIX lub nawet 1. połowy XX w. Pierwotnie osadzona była najprawdopodobniej w koszyku, co było zgodne z ówczesną praktyką, którą kontynuował także Weintraub. Ta część mogła być także zdobiona przestawieniami figuralnymi; mogły to być (przy założeniu identyfikacji z jednym z kielichów wymienionych w akcie wizytacyjnym z 1740) wyobrażenia św. Wawrzyńca, Rocha i Sebastiana, co odpowiadałoby zarówno wezwaniu kościoła jak i jego dawnej przyszpitalnej funkcji. Kielich ten wraz z dostarczoną rok później monstrancją zamyka pierwszy okres działalności Weintrauba; zwiększonym zakresem dekoracji figuralnej wobec dominującej wcześniej ornamentyki floralnej zapowiada już dojrzały styl w jego twórczości.

Dokumentacja historyczna

Brak

Dokumentacja badawcza

Źródła i bibliografia

Źródła rękopiśmienne i drukowane

Literatura

CZIHAK 1908, s. 134, nr 91/9

LEPSZY 1933, s. 287, nr 58/9

NOWINA-KONOPKA 1986, s. 306–308, il. 1–4

WOŹNIAK 1987, s. 95

CHRZANOWSKI / KORNECKI 1988, s. 119

DIECEZJA TORUŃSKA 1995, s. 194–195

SBPN, t. 4, 1997, s. 422 (M. [F.] Woźniak)

DOMASŁOWSKI / JARZEWICZ 1998, s. 169

KLUCZWAJD 2005, s. 61, nr 28

WOŹNIAK 2005, s. 393–395, il. 5–6

GRADOWSKI / PIELAS 2006, s. 785, nr 604/5

TSB, t. 6, 2010, s. 184 (B. Łyczak)

WOŹNIAK 2012, s. 81, il. 107

WOŹNIAK 2023a,

Opracowania niepublikowane